Kraśnik na Wyżynie Lubelskiej

Tego szukamy w Kraśniku

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Kraśnik, Kraśnik praca, Kraśnik pogoda, MPK Kraśnik, ZS3 Kraśnik, rozkład jazdy MPK Kraśnik, Kraśnik24, luxmed Kraśnik.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Kraśniku, tutaj możesz przeczytać kilka słów o jego historii.

---

W swoich wczesnych dziejach Kraśnik był osadą usytuowaną na istotnym szlaku handlowym prowadzącym ze Śląska na Ruś Kijowską. Aż do momentu, gdy Rus Czerwona została włączona do Polski przez Kazimierza III Wielkiego i nawiązano unię z Litwą, jego rozwój był niekorzystnie wpływany przez graniczne położenie na skraju ziemi sandomierskiej oraz stałe zagrożenie najazdami ze wschodu i północy. W 1377 r. król Ludwik Węgierski nadaje istniejącemu już miastu królewskiemu Kraśnik prawa magdeburskie, przekazując je możnemu Dymitrowi z Goraja i jego bratu Iwanowi.

Po śmierci marszałka Dymitra dobra kraśnickie przeszły na jego córkę Annę, która w 1405 r. wyszła za mąż za Andrzeja Tęczyńskiego, kasztelana wojnickiego. Dzięki opiece rodu Tęczyńskich miasto do połowy XV wieku znacząco się wzbogaciło i rozwijało. W 1468 r. w Kraśniku powstała największa biblioteka i szkoła parafialna na Lubelszczyźnie. Od 1474 r. ziemia kraśnicka była częścią województwa lubelskiego. W 1499 r. miasto doświadczyło grabieży i zniszczenia dokonanych przez Tatarów. Po Tęczyńskich Kraśnik przeszedł w ręce książąt Olelkiewiczów-Słuckich od 1564 r.

W 1604 r. Kraśnik został włączony do ordynacji zamojskiej, co rozpoczęło nowy, obiecujący okres w historii miasta. Ten okres został jednak przerwany przez najazd Kozaków pod wodzą Bohdana Chmielnickiego w 1648 r., który spowodował spalenie miasta i masakrę mieszkańców żydowskich. W 1652 r. ludność Kraśnika doznała kolejnego spadku z powodu epidemii. W 1655 r. miasteczko zostało ponownie zniszczone przez wojska szwedzkie, a następnie przez oddziały kozackie i siedmiogrodzkie.

W XVIII wieku, mimo częstych klęsk naturalnych, głównie pożarów, miasto w końcu podniosło się z upadku, wspierane przez ordynatów. W 1795 r. w wyniku III rozbioru Rzeczypospolitej Kraśnik znalazł się pod panowaniem austriackim (Galicja Zachodnia), a w 1809 r. – w Księstwie Warszawskim (departament lubelski). Po kongresie wiedeńskim Kraśnik został włączony do Królestwa Polskiego (województwo, a później gubernia lubelska). W 1878 r. utracił prawa miejskie, które zostały przywrócone w 1918 r.

W trakcie I wojny światowej ustanowiono połączenie kolejowe z Lublinem i Rozwadowem (ówczesną Galicją). W 1915 r. miasto zostało poddane okupacji austro-węgierskiej na ponad trzy lata. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę Kraśnik znalazł się w powiecie janowskim województwa lubelskiego. W 1937 r. w ramach planów Centralnego Okręgu Przemysłowego (COP) w miejscowości Dąbrowa Bór (przemianowanej później na miasto Kraśnik Fabryczny od 1954 r.) pod Kraśnikiem wzniesiono fabrykę amunicji.

Pierwsze niemieckie bombardowania dotknęły miasto już 2 września 1939 r. 15 września tego samego roku do Kraśnika wkroczyła niemiecka 4. Dywizja Piechoty. Okupanci zamknęli około 6 tysięcy Żydów w kraśnickim getcie, z których większość została zamordowana w obozie zagłady w Bełżcu. Obszar miasta stał się centrum polskiej konspiracji (Związek Walki Zbrojnej–Armia Krajowa, Bataliony Chłopskie, Narodowe Siły Zbrojne). W dniach 27 i 28 lipca 1944 r. wojska radzieckie wkroczyły do miasta. Od 1944 r. Kraśnik pełnił rolę centralnego ośrodka powiatowego w województwie lubelskim (z przerwą w latach 1975–1998).

W 1975 r. doszło do połączenia z Kraśnikiem Fabrycznym, założonym jeszcze w latach 30. XX wieku. Od tego czasu oba obszary funkcjonują jako jedna jednostka miejska.

---

Kompleks informacji w jednym miejscu